Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

ΚΙ ΗΡΘΕ ΤΟ ΠΡΩΪ



Μου 'πες πως η νύχτα είναι βουβή
κι όταν ξημερώσει όλα θ' αλλάξουν
κι οι καρδιές τη μέρα θα φωνάξουν
Μου 'πες πως η νύχτα είναι βουβή

Κι ήρθε το πρωί
κι ούτε που κατάλαβα πως έφυγε ο βράδυ
κι ήρθε το πρωί
κι έμεινα στο ίδιο μέσα το βαθύ σκοτάδι

Ίσως η ζωή,
ίσως να μου χρώσταγε ακόμα ένα μαρτύριο
Κι έτσι το πρωί,
την αδιαφορία σου την ήπια δηλητήριο

Μου 'πες πως η νύχτα είναι βουβή
και να περιμένω ώσπου να ξημερώσει
γιατί το πρωί ελπίδες θα μου δώσει
Μου 'πες πως η νύχτα είναι βουβή.

Στίχοι & μουσική: Νινή Ζαχά.
 
Πρώτη εκτέλεση: Αλέκα Κανελλίδου, δίσκος «ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ», 1979




ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ (2)







Εμένα με συμφέρει να βγαίνει το φεγγάρι
και το προφίλ του ανθρώπου να υποφέρει
στα πούπουλα της χήνας που πήρε μαξιλάρι.
Μα πάλι, πού να κοιμηθεί
που δεν μπορεί, δε ξέρει.

Εμένα με συμφέρει δωμάτια που κοιτάνε
τον Αύγουστο στου ακάλυπτου τα μέρη.
Να γδύνονται οι γυναίκες κι ας μη τους αγαπάνε
τους άντρες που 'χουν απλωθεί στου κρεβατιού το χέρι.

Εμένα με συμφέρει να παίρνει η φύση εκδίκηση
για της ψυχής τη μαύρη, την άσκοπη διοίκηση.
Να ζούμε για να ζούμε δεν βλέπω την ουσία.
Γιατί δεν είναι ευ ζην αυτό,
αυτό είναι ευθανασία!

Τηλεφωνείς και σου 'ρχεται το γεύμα.
Στο πλάνο η Χιροσίμα με τ' άσπρο μανιτάρι.
Και γλώσσα φρέσκια, ελληνική,
χωρίς ούτε ένα πνεύμα.

Εμένα με συμφέρει τριήμερα που πάμε
με πράγματα και βάρκες φορτωμένοι,
που μια κομμένη ρίζα ανήμποροι κρατάμε.
Παιδιά, χορέψτε την Ιτιά με την καρδιά καμένη!




Εμένα με συμφέρει να παίρνει η φύση εκδίκηση
για της ψυχής τη μαύρη, την άσκοπη διοίκηση.
Να ζούμε για να ζούμε δεν βλέπω την ουσία.
Γιατί δεν είναι ευ ζην αυτό,
αυτό είναι ευθανασία!

Εμένα με συμφέρει που νιώθουμε όλοι κάτι
τις Κυριακές μετά το μεσημέρι
που μένεις στο τραπέζι και παίζεις με τ' αλάτι,
μα κάποια γεύση έχει χαθεί.
Κι ο άνθρωπος το ξέρει...


Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη